26 Eylül 2010 Pazar

Oğlan Bizim Kız Bizim..:)


Düğünlerden ben de sevgili abim gibi pek hazetmem.Yada henüz çok erken olduğu için evlilik gibi bir
fikir çok da benden geçmediğinden olsa gerek.Lakin dün bambaşkaydı.

Rusyadan gelmiştim.Cansu'nun 7 buçukta Aydın'a bileti olduğundan uyumama kararı aldık.
Neticede ben de Cansu'da uyanınca sersem gibi olacaktık.Saati yedi buçuk ettik.Eve gelip
yatmam saat 8 buçuğu bulmuştu.

Gün boyu da düğün hazırlığı sürdü.Benim pilim hayli zayıflamıştı.18:30 da çıktık yola.
Harika bir zamanlamayla düğün mekanına adım attık.

Renklerle aram iyi olmadığından rengini tam tarif edemeyeceğim mor-lila arasında bir tonda giyinmiş
güzeller güzeli bir hatun bizi karşıladı.Canım kardeşim nasıl bi güzel olmuş nasıl zarif bir
görümce olmuştu..(Tıktıktık nazar değmesin:))

Düğün için Hakan abim ve Nihal ablam mükemmel bir yer tercih etmişlerdi.Havuz başında beyazlar içinde
masalarda şamdanlar olan benim gibi düğün sevmeyen birinin "ay böyle olacaksa hemen evleneyim" cümlelerinin
dilimden dökülmesine sebep olacak kadar büyüleyici..

Veee damadımızla gelinimiz bahçeye geldi..Nihal abla cidden gördüğüm en güzel gelin olmuştu bugüne kadar.
Abime zaten laf yok..

Eller havaya yaptık.Rakıları içtik.Güzel niyetlerle kadehlerimizi tokuşturduk.12 sularında
döndük yalovaya.

Düşündüm de onca yorgunluğuma rağmen gitmiş olmam beni bile çok şaşırttı.Demekki kardeşlik bu
demek.Ve belki de gençlik dediğimiz o yorgunluk ta gelin almış olmanın verdiği mutlulukla göbek atmaktı:)

Hakan abim-Nihal ablam umarım her gününüz düğününüz gibi heyecanlı ve mutluluk dolu geçer..

Onlar erdi muradına,eğer aynısından olacaksa darısı da bizim başımıza:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...