Yeni yıla bi kaç gün kala ben son bi kaç günde hayatımda mühim olan bir kaç kişiye bir kaç birşey yazmak
niyetindeyim.
İsim vermeden yazacağım ve tüm yazdıklarım için iyi ki varsınız.
Küçüğüm,bizim evin orda bi park var o zamanlar.Bi de benim karpuz tokalarımla kırmızı eşofman altım.En net bunlar var aklımda.
Hava teyzem bana bakıyor.Dünyanın en şahane teyzesidir kendisi ayrıca.Emeği,hakkı ödenmez,ödeyemem..
Neyse Hava teyzemin beni götürdüğü üç favori mekanım var o yaşlarda.Biri güvercinler,iki o köşedeki park,bide toz biberli ekmek yediğim o güzel ev:)
Birgün yine o parka iniyoruz.Parkta annesiyle oynayan bi küçük daha var herhalde.Bu kısım net değil tamamen işkembeden atıyorum.Ama o küçük benim
ilk arkadaşım oldu bu net.Onu biliyorum.
İp oynardık.Ezan okundu mu tası tarağı toplamadan koşarak eve giderdi:)Sabahın köründe kargalar bokunu yemeden o köşe parka gider salıncakta sallanırdık.
Sonra lisede sıra arkadaşım oldu.Her ne kadar 4 sene her sabah düşman gibi bir cümle etmeden okula kadar gitsek de,hatta yolda ayılan bayılan tüm canlılara üzülüp beni sabahın köründe ifrit etse de:) canımdır o benim.En bitanelerimden yani.Nar tanem gül parem hatta ahretliğim..:)
Değil bir 2011 daha,nefes aldıkça en güzel anlarımızda şimdi de olduğu gibi hep birlikte olmak dileğimle.İyi ki varsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder