Kongre bitti ve ben eskişehirdeyim nihayet.Saolsun bu kongre bana büyük bi kıyak geçti.Pınarı tanıdım.
.Ve kongrede bu kadar çok gülmemi Pinarıma borçluyum:)..Çok keyifliyydi.Mükemmeldi.
Zaman zaman sinirler gerilsede telsizlerimiz saolsun gülmekten yerlere yatırdı bizi.
Bi konuşmayı anlatmk istiyorum.
OC odasındayız ben ersan ve arda.
Chart hazırlıyoruz.Telsizle ersan erdiye birşey anlatmak istiyo ama araya sürekli tevfik ve res giriyo.
Ersan sinir oldu.Erdi dio ama res araya giriyo.Birde resmişin pili hep olmadığından sesleri kesik kesik
geliyo. bık ..dıt..meer..öyy.. die garipten sesler..
Araya birde tevfik girince erdinin sesi hiç çıkmıyo..
Ersan:Resmiye çık aradan,erdi duyuyo musun?
Resmiye:er..bik..lobb..mırr..
Ersan:Remsiye allahını seversen çık aradan nolur
Resmiye:mık..huop...
Ersan:Resmiye ya Allahın adını verdim nolur çık
Bu ara biz ardayla gülme krizindeydik.Derken kapı hışımla açıldı.Resin pilinin hep boş olması tefonun da
sinirlerini keman yayı gibi germiş ki;
Tevfik:Ya Allah aşkına biri şu kızın pillerini deiştirsin yaaa
diyerek girdi..Biz daha da krize girdk..Böyle envayi çeşit konuşma geçerken biz de motive oluyorduk.
Son güne yakın artık pınarla ikimiz kaslarımızı kontrol edemez hale geldik.ikimizde manasızca
gülüp kahkaha atıyorduk..Hani derler ya gülenin ömrü uzar die biz onca gülmeye bi 10 yıl kardayız sanırım:)
Güzel olmasına güzeldi de iki gündür ödev,okul derken ben hala dinlenememiş olmanın verdiği mıymıntılıkla bitlerim ölmüş
pirelerim can veriyo şeklinde yaşıyorum..Öyle ki hala hitaplarda karıştırıyorum.Birine ismini söyleyene kadar tüm isim skalamı
sayıveriyorum 10 sn de..sonuç:Yorgunum dostlarım yorgunum yorgun:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder